اثر تجویز گابا بر بهبود علایم دیابت تجربی در موش نژاد CD1
Authors
Abstract:
مقدمه: گاما آمینو بوتیریک اسید (گابا) یکی از مهم‌ترین نوروترانسمیتر‌های مهاری در سیستم عصبی پستانداران است. مطالعه‌‌ها نشان داده‌اند که گابا با غلظتی مشابه مغز در جزایر پانکراس وجود دارد و از سلولهای بتا ترشح می‌شود و اعمال سلولهای بتا را تنظیم می‌نماید. غلظت گابا و تعداد سلولهای ترشح‌کننده‌ی آن در بافت پانکراس بیماران دیابتی و مدل‌‌های تجربی دیابت کاهش پیدا می‌کند. هم‌چنین در مورد اثر گابا بر ترشح انسولین یافته‌های ضد و نقیضی وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی این موضوع که آیا تجویز گابا در مدل حیوانی دیابت می‌تواند ترشح انسولین و گلوکاگون را تغییر دهد و منجر به بهبود برخی از علایم دیابت شود یا خیر. مواد و روش‌ها: در این مطالعه از 20 عدد موش نر نژاد CD1 با سن هفت هفته استفاده شد. همه‌ی حیوانات با تجویز داخل صفاقی 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین (STZ) به مدت پنج روز متوالی دیابتی شدند. دو ماه پس از القای دیابت حیوانات به دو گروه ده تایی تقسیم شدند. یک گروه از حیوانات روزانه 200 میکرومول گابا که در PBS حل شده بود به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت و گروه دیگر به عنوان شاهد (حلال)، هم حجم گابا از محلول PBS دریافت کرد. هر دو گره به مدت دو ماه و نیم تحت کنترل قرار گرفتند. نتایج میزان قند خون در گروه دریافت‌کننده‌ی گابا، 42 روز پس از درمان نسبت به گروه حلال و همین‌طور نسبت به اولین روز درمان کاهش معنی‌داری پیدا کرد. گلوکاگون، حجم ادرار و آب مصرفی در گروه دریافت‌کننده‌ی گابا دو ماه و نیم پس از درمان نسبت به گروه حلال کاهش معنی‌داری را نشان داد و غلظت انسولین پلاسما (67/0±989/0 و 11/0±779/0 نانوگرم بر میلی‌لتیر) در این زمان افزایش معنی‌داری و غلظت گلوکاگون (52/4±71/91 و 78/18±07/130 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) کاهش معنی‌داری را نسبت به گروه حلال پیدا کردند. هم‌چنین، آزمون تحمل گلوکز نیز نسبت به گروه حلال دو ماه و نیم پس از درمان به حالت طبیعی بازگشت. نتیجه‌گیری: تجویز گابا می‌تواند از طریق تنظیم ترشح انسولین و گلوکاگون بعضی علایم دیابت را بهبود بخشد و شاید بتوان در آینده برای درمان دیابت از آن کمک گرفت.
similar resources
اثر تجویز گابا بر بهبود علایم دیابت تجربی در موش نژاد cd۱
مقدمه: گاما آمینو بوتیریک اسید (گابا) یکی از مهم ترین نوروترانسمیتر های مهاری در سیستم عصبی پستانداران است. مطالعه ها نشان داده اند که گابا با غلظتی مشابه مغز در جزایر پانکراس وجود دارد و از سلول های بتا ترشح می شود و اعمال سلول های بتا را تنظیم می نماید. غلظت گابا و تعداد سلول های ترشح کننده ی آن در بافت پانکراس بیماران دیابتی و مدل های تجربی دیابت کاهش پیدا می کند. هم چنین در مورد اثر گابا بر...
full textسازوکار اثر تجویز گابا (GABA) در پیشگیری از اختلال عملکرد پانکراس به دنبال القای دیابت در موش نژاد CD1
full text
اثردرمانی گابا بر بهبود علایم دیابت نوع یک در موش non obese diabeti
مقدمه گابا یک توروترانسمینر مهاری است که با غلظت زیاد در سیستم عصبی وجود دارد برخی از مطالعات نشان داده اند غلظت گابا در نمونه های دیابتی کاهش می یابد. در رابطه با اثر گابا بر روی ترشح انسولین و گلوکاگن گزارشات ضد و نقیضی وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی اثرات درمانی گابا در موشهای دیابتیک nod است و این که نشان داده شود آیا گابا می تواند ترشح انسولین را در موشهای دیابتی به سطح نرمال باز گرداند؟ ...
full textسازوکار اثر تجویز گابا (gaba) در پیشگیری از اختلال عملکرد پانکراس به دنبال القای دیابت در موش نژاد cd۱
مقدمه: در دیابت نوع 1 ، لنفوسیت های t و سایر عوامل التهابی به داخل جزایر رسوخ کرده و سبب تخریب سلول های بتا می شوند. سلول های t رگولاتورcd4+/cd25+، برای کنترل اتوایمیونیتی در دیابت نوع یک مفید هستند. برای تولید و فعال سازی این سلول ها، وجود foxp3+ لازم، اما ارتباط(nrp1+) notrophline1 با این سلول ها ناشناخته است. پرسش این مطالعه آنست که آیا تجویز گابا می تواند از القای دیابت به وسیله استرپتو...
full textتأثیر گابا بر غلظت سیتوکین‌ها و حجم توده‌ی سلولهای بتا و آلفا در موشهای دیابتی نژاد CD1
مقدمه: دیابت نوع 1 واکنش خودایمنی وابسته به تجمع سلولهای لنفوسیت نوع T در محل سلولهای بتا است. این امر موجب افزایش سیتوکین‌ها و به دنبال آن منجر به تورم و مرگ سلولهای بتا از آن‌جا که کاهش غلظت گابا سبب افزایش غلظت سیتوکین‌ها می‌شود و گابا در شرایط طبیعی به عنوان یک میانجی مهاری در پانکراس موجود است، هدف از این مطالعه نشان دادن اثر مهاری گابا بر ترشح سیتوکین و کاهش تخریب سلولهای بتا و توانای...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textMy Resources
Journal title
volume 10 issue 5
pages 533- 541
publication date 2009-01
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023